dönük — sif. Sözündə, əhdində, məsləkində durmayan; səbatsız, etibarsız, vəfasız. Dönük adam. – Aslan . . dönük fikirli və zəif iradəli adamları sevməzdi. M. İ.. Dönük çıxmaq – dönüklük göstərmək, vəfasız, etibarsız çıxmaq. Dünənə qədər mənim xəyalımla… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vəfasız — sif. Dostluqda, məhəbbətdə sabit və möhkəm olmayan; vəfası olmayan; sədaqətsiz, etibarsız. Nə qədr təndə canım var, işim fəğan olacaq; Vəfasız oldu mənə çünki yar, ağlayıram. H. x.. Sevgi dildə şüar olsun! Vəfasıza çox ar olsun! S. V.. // məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dodurğayı — (Laçın) etibarsız. – O, dodurğayı adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gidi — (Basarkeçər, Laçın, Tovuz) etibarsız. – Ay gidi Abbasəli indi olaydı, danışeydı, siz də yazeydıηız (Basarkeçər); – Eh, gidi dünya, çoxlarını uddun (Tovuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
marfax — (Cəbrayıl) möhkəm olmayan, etibarsız … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bie’tibar — f. və ə. etibarsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
biizətü e’tibar — f. və ə. hörmətsiz, etibarsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kəmtər — f. 1) daha az, lap az; 2) daha alçaq, lap alçaq, aşağı; 3) m. etibarsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müxənnət — ə. burnunda danışan; tın tın ə. namərd, etibarsız … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
süfla — ə. 1) alçaq, etibarsız; 2) aşağıda olan, aşağıdakı; 3) pərişan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
